وزش سنت در گیسوی مدرنیته

جوگیرساختن مخاطب برای خواندن تا ته

کنترل ارورها کاریه که همه ما به طور روزمره انجام میدیم. میشه گفت با هر خط کدی که زده میشه داریم احتمال بروز خطا رو افزایش میدیم. با اینکه کنترل خطا یه چیز خیلی مهمه اما گاهی کلا منطق کد روی کنترل خطا پیش میره و دیگه منطقی وجود نداره.  کار بسی غلطیه. در ادامه میخونیم که بهترین راه هندل کردن ارور ها چیه.

فصل هفتم – Error Handeling

Use Exceptions Rather Than Return Codes

اون زمانی که طفل بودیم زبان های برنامه نویسی Exception نداشتن و داشتن با سیلی شماره ارور صورتشون رو سرخ نگه میداشتن. مثل زبان سی که وقتی کد رو میزنی برای هندل کردن ارور ها باید بیای بگی اگر ارور شمارش ۴ بود بیا اینکارو بکن اگر ۱۰ بود بیا اینکارو بکن. اصن یه وضعی. وسط کد سی به خودت میگی خب این تابعو بذار خودم ننویسم و بیام از چیزای آماده استفاده کنم، ولی غافل ازینکه تابع آماده هم مفت به کسی نمیدن، هر تابعی یکسری شماره ارور داره که باید از توی داکیومنت ببینی .
الان هم ملت ازونا استفاده میکنن ولی به دلیل ناخوانایی کد و زبان های جدیدی که اومدن مرض نداریم ازونا استفاده کنیم . عشق است Exceptions.

Write Your Try-Catch-Finally Statement First

همیشه بعد از بردن نام خدا اول باید try catch ، بعد بیایم توش کدامون رو بنویسیم. ارور همیشه در کمینه . دوستی بود همیشه کل main رو میذاشت تو try catch .

Provide Context with Exceptions

هر Exception ی که پیش میاد باید انقدر دقیق لاگ گذاشته باشیم که بفهمیم دقیقا کجای کد داره به مشکل میخوره. قشنگ لاگ های مشتی و متفاوت برای ارور های مختلف بنویس که پسفردا سگ  صاحابشو بشناسه تو کد.لازم نیست که توضیح بدم سگ اروره و صاحاب Exception ؟

Don’t Return Null

خروجی توابعی که مینویسی رو هیچوقت null  نذار مسلمون. ملتی که میخوان از تابعت استفاده کنن همیشه باید یه شرط الکی چک کن ببینن تابع جناب عالی null هست یا نه . به جاش از همین Exception های عزیز استفاده کن.

Don’t Pass Null

یعنی واقعا انسان های ذی شعوری هستند که به ورودی تابع null بدن؟ چرا خب ؟

انسان سنتی خود را پیچیده و جهان را ساده میبیند !

دیدگاه خود را بنویسید:

آدرس ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد.

فوتر سایت